Nei5 dei6 hou2!

Jako filolog protestuję!! To są języki, nie dialekty!

Wybacz, dla mnie jako laika w kwestii chińszczyzny są to dialekty .

Czyli że co? Kantoński jest dialektem mandaryńskiego? Czy mandaryński kantońskiego (to by było ciekawe, skoro ponoć kantoński jest językiem dużo starszym i bardziej podobnym do starochińskiego [wg Karlgrena])? Czy może oba są dialektem hakka?
To są osobne języki, mają różną gramatykę i różne (choć dość nietypowo różne) słownictwo.

Osobiście myślę, że te utrwalane błędy, iż są to dialekty wywodzą się po części z tego, iż 話 znaczy po chińsku zarówno język (mówiony), jak i dialekt, oraz że władze komunistyczne utrzymują ten błąd w tłumaczeniu na inne języki (jako "dialekt"), bo inaczej nie widać wyraźnych powiązań między poszczególnymi etnicznymi ludami Chin (różne języki, różna kuchnia, różne obyczaje, itd.), a to może być prosta droga do rozłamu

Ale skoro jako laik uważasz, że wiesz lepiej, iż są to dialekty, to psze bałdzo Ja jednak zostanę przy swojej opinii

Oba są dialektami jakiegoś bliżej nie sprecyzowanego, wyobrażonego języka chińskiego?
Dowcip polega na tym, że ostatecznie decyzja co jest dialektem a co językiem jest czysto polityczna. W praktyce rozróżnienie to nie ma wiele wspólnego z racjami językoznawczymi, a jedynie z polityką. No bo jeśli dość powszechnie mandaryński, kantoński, hakka itp. są uznawane za dialekty (choć nie wiadomo czego), to dlaczego polski, czeski, serbołużycki czy z innej beczki rumuński i portugalski są językami (choć są sobie bliższe pod wieloma względami niż 普通話 i 粵語). Oczywista odpowiedź brzmi: ze względów politycznych.
W związku z tym spory o to czy jest to dialekt czy język można odłożyć i energię tę spożytkować na bardziej pożyteczne dyskusje
Jak słusznie zwraca uwagę Ling Ling zbytnie manifestowanie przez określone kręgi różnic pomiędzy poszczególnymi dialektami/językami, nawet na poziomie terminologii, może mieć poważne konsekwencje polityczne. O to czy użytkownicy różnych języków chińskich są odrębnymi ludami stoczono niejedną batalię naukową. Polecam lekturę Dru Gladneya (Dislocating China), który poświęca temu problemowi sporo uwagi. To co dla niektórych naukowców jest odrębną grupą etniczną (bo spełnia wszelkie wymogi nauki) dla samych zainteresowanych będzie nieodłączną częścią 大漢民族. Różnica ponownie jest tu czysto polityczna i uzależniona ideologicznie. Najlepszy przykład to choćby Sun Yat-sen, Kantończyk i równocześnie zdeklarowany Han i chiński nacjonalista. Mamy tu klasyczny problem nałożenia się nowożytnych kategorii myślowych (naród, grupa etniczna itp.) na starsze formacje kulturowe, które bardziej interesują językoznawców, etnologów i im pokrewnych.
Oczywiście spory takie toczą się nie tylko w Chinach. Mamy to również na naszym podwórku.

Ale skoro jako laik uważasz, że wiesz lepiej, iż są to dialekty, to psze bałdzo  Ja jednak zostanę przy swojej opinii

Nigdzie nie napisałam, że wiem lepiej i że będę upierać się przy swojej wersji. Stwierdziłam tylko, że jestem laikiem bo nie uczę się chińskiego. Jedyny kontakt z chińskim mówionym mam oglądając tv, a że w wielu książkach o Chinach jakie czytałam było napisane „dialekt” na określenie mandaryńskiego i kantońskiego to już nie moja wina. Dzięki za wyprowadzenie z błędu bo o ile wiedziałam, że są spore różnice w gramatyce miedzy językami różnych mniejszości etnicznych Chin o tyle myślałam, że mandaryński i kantoński różni się jedynie słownictwem i ilością tonów, a gramatyka mniej wiecej jest dość podobna.

Ja, niestety, z powodu wykształcenia mam zboczenie zawodowe i interesuje mnie tylko strona językowa

Nie będziem kruszyć kopii przecież A "Dislocating China" poszukam.

Nigdzie nie napisałam, że wiem lepiej i że będę upierać się przy swojej wersji.

Twoje

dla mnie jako laika w kwestii chińszczyzny są to dialekty

zabrzmiało dla mnie, że skoro jesteś laikiem, to są to dla Ciebie dialekty ... w domyśle, że dla innych mogą sobie być czymś innym, ale dla Ciebie są to dialekty i już

Ech, znowu zboczenie zawodowe i się czepiam. Nie zwracajcie na mnie uwagi...  :

Faktycznie jakby się temu przyjrzeć z boku to mogło to tak zabrzmieć ^^. A ja chyba w związku z powyższą dyskusją uświadomiłam sobie moje zboczenie – nieświadome patrzenie na języki chińskie przez pryzmat Japonii. Chodzi dokładnie o to, że w Japonii są różne dialekty w zależnie od regionu i czasem dość znacznie od siebie odbiegają ale jednak są oficjalnie uznane za dialekty. Dla przykładu mogę podać 2 właściwie grupy dialektów z rejonu Kansai (czyli w dużym skrócie tam gdzie jest Nara, Osaka, Kioto) i Kantō (tam m.in. znajduje się Tokio i to właśnie na bazie tego dialektu powstał ogólnokrajowy 日本語  nauczany za granicą). Różnice językowe słychać dość wyraźnie (choć nie aż tak jak np. w tych z północy) , ale nie są to odrębne języki tylko dialekty, natomiast języki „japońskie” to np. te z Ryūkyū (jak wiadomo ten teren nie należał do Japonii od zawsze).